HLER: LGM-1: GonzoCircus Review
De Unexplained Sounds Group breidt verder uit. Het aanbod aan interessante muziek is dusdanig groot, dat Raffaele Pezzella (Sonologyst) heeft besloten om nog een sublabel op te richten. Deze keer richt hij zijn pijlen op filmische experimentele ambient met een sciencefiction gevoel of met een link naar de wetenschap. De Fin Hler mag de spits afbijten met een negen nummers tellend album (digitaal). De cd-rversie bevat er zes, de tot vijfentwintig stuks gelimiteerde cassette vijf, maar met enkele fysieke extra’s. Wij kregen de digitale versie, en die duurt ons een beetje te lang. De wetenschappelijke theorie die Hler voor zijn exploratie gebruikt, gaat ons een beetje boven de pet. Laten we het erop houden dat het gaat over pulsars van een ander melkwegstelsel die pas recent door astronomen met zeer geavanceerde telescopen kunnen worden waargenomen. Dat vertaalt zich naar uitstekend gemaakte soundscapes, die echter een beetje te veel op elkaar lijken om te blijven boeien. Het samenstellen van verzamelaars met de focus op een bepaalde regio of als een eerbetoon aan een bepaald boek of persoon zijn als een tweede natuur voor Pezzella. Een tweede deel in de uitstekende ‘Drone Islands’ serie kon dan ook niet uitblijven. En dan zet hij, zoals gewoonlijk, wat grotere namen tussen een stel obscure artiesten die het nooit minder doen dan de gevestigde namen. Die laatste zijn hier TROUM, Rapoon en Schloss Tegal. Zij worden eerder tot het drone ambient genre gerekend, wat dan weer niet kan gezegd worden van Alphaxone en Taphephobia die eerder dark ambient maken. Simon Balestrazzi en onze eigen Trauma Terrestrial mogen voor wat experimentele verwarring zorgen. Door de brede waaier aan subgenres en artiesten boeit deze compilatie al net als zijn voorganger. Pezella mocht van het spiksplinternieuwe netlabel Big Cypress Swamp (een referentie naar Lovecraft) samen met Psymon Marshall van de muziekblog 1208 North Fuller Ave., Apt 1 een verzamelaar samenstellen vol rituele en occulte ambient. Het is meteen een voltreffer van jewelste. Met deelnemers als Moloch Conspiracy en Adonai Atrophia kan moeilijk iets mis gaan. Veel minder bekende artiesten laten zich echter graag positief gelden. Melek-Tha, Caulbearer en nog een achttal anderen nemen de luisteraar mee in de diepste krochten van het occulte. De set is mooi opgebouwd waardoor de nummers als het ware bijna in elkaar overlopen en er een ware helletrip wordt gecreëerd. Met hier en daar wat duister opklinkende stemmen en dwarse klanken wordt de donkere ambient verder opgekleurd. Zoals dikwijls het geval met dit soort collecties is het niet altijd evident om de ene van de andere te onderscheiden. Net daarom is de stabiel blijvende kwaliteit zo belangrijk. Dan doet het er namelijk minder toe wiens dromen we navolgen. Dan word je gewoon het album ingezogen, tot tijd, ruimte en artiest geen belang meer hebben.